Uczniowie technikum urządzeń i systemów energii odnawialnej, 28 października udali się z wizytą do firmy ML SYSTEM zajmującej się produkcją i dystrybucją paneli fotowoltaicznych. Jest to firma innowacyjna, która oferuje projektowanie i wdrażanie systemów fotowoltaicznych zintegrowanych z budynkami (BIPV). Jako jedyni w Polsce pośród firm komercyjnych prowadzi własne badania, tworzy prototypy ogniw fotowoltaicznych i bada nowe materiały, które można wykorzystać w ich budowie.

Zwiedzanie zaczęliśmy od zapoznania się z historią firmy ML SYSTEM.

Następnie udaliśmy się do sali gdzie zaprezentowano nam ofertę produkcyjną firmy:

• ogniwa fotowoltaiczne barwione,
• ogniwa z nadrukami,
• fotowoltaiczne szyby zespolone,
• osłony przeciwsłoneczne fotowoltaiczne,
• fasady wentylowane fotowoltaiczne,
• świetliki fotowoltaiczne,
• zabudowy tarasów fotowoltaiczne,
• zadaszenia parkingów fotowoltaiczne,
• balustrady fotowoltaiczne.

Firma ML System dostarcza technologię, która umożliwia zamianę dowolnego miasta w smart city ? są to między innymi Smart Pylony, inteligentne ławki, inteligentne wiaty przystankowe, lampy fotowoltaiczne oraz tak zwane carporty.

Następnie udaliśmy się do Fotowoltaicznego Centrum Badań i Rozwoju, gdzie mogliśmy podziwiać Laboratorium Badawczo ? Rozwojowe wyposażone w nowoczesne urządzenia badawczo ? pomiarowe umożliwiające prowadzenie kompleksowych badań w zakresie inżynierii materiałowej, nanotechnologii oraz fotowoltaiki. Prace badawcze prowadzone w Laboratorium mają na celu określenie i dobór optymalnych parametrów materiałowych oraz elektrycznych ogniw i modułów fotowoltaicznych celem zwiększenia wydajności konwersji energii słonecznej na elektryczną finalnego produktu.

Serdeczne podziękowania należą się Pani Wiolecie Grzybowskiej –  Marketing Manager w ML SYSTEM, która umożliwiła zwiedzanie firmy naszym uczniom.

Kolejnym punktem naszej wycieczki były ruiny zamku Sobień, gdzie po krótkim podejściu na wzgórze zamkowe mogliśmy podziwiać piękny widok na dolinę Sanu.

Około godziny 17 dotarliśmy nad Solinę. Po zakwaterowaniu w Willi Amelia i sutej obiadokolacji poszliśmy na spacer po zaporze solińskiej aby podziwiać ?Solinę nocą?.

W piątek dzień rozpoczęliśmy od zwiedzenia Elektrowni Wodnej w Solinie.

Zwiedzanie wnętrza zaczęliśmy od krótkiego filmiku, który wyjaśnił nam mechanikę zapory i procesy, które w niej zachodzą. Po filmie do grupy dołączył przewodnik, który zabrał nas do wnętrza kompleksu. Warto wiedzieć, że wewnątrz zapory panuje stała temperatura 7-8 ?C oraz 100% wilgotność. Do pokonania mieliśmy około 100 stopni schodów.

Pierwszym przystankiem były stare turbiny, które przeszły na ?techniczną emeryturę?. Niebieskie ?wirniki? posiadają tabliczki znamionowe z opisami mocy, czasem pracy oraz rozkładem ile pracowały w trybie ?turbinowym? lub ?pompowym?.

Pierwszym przystankiem wewnątrz budowli była ?hala maszyn? ? tam widać było elementy prowadzące 4 hydrozespołów: 2 klasycznych i 2 tzw. rewersyjnych o łącznej mocy 200 MW. Z tego miejsca widać także ogromny dźwig do konserwacji hydrozespołów.

Następnie zeszliśmy do najniższej galerii serwisowej. Na pewno na wyobraźnię działa wiedza, że nad nami jest 81,7 m betonu ważącego 2 mln ton, a zaraz za ścianą 60 m słupa wody. Dodatkowo najniższa galeria znajduje się 6 m pod dnem jeziora. 

Po zakończonym zwiedzaniu udaliśmy się na koronę zapory aby jeszcze raz zobaczyć ?złote wzgórza na Soliną?.

Kolejnym miejscem, które odwiedziliśmy było Muzeum Przemysłu Naftowego i Gazowniczego im. Ignacego Łukasiewicza w Bóbrce. Bóbrka zasłynęła w XIX wieku jako miejsce powstania pierwszego na świecie przedsiębiorstwa naftowego. Mimo, że kopalnia pełni obecnie funkcje muzealne, to czarne złoto wydobywane jest tu do dzisiaj, a dzięki nowoczesnym ekspozycjom multimedialnym możemy przenieść się w czasy kiedy pracował tu sam Ignacy Łukasiewicz.

Spacerując alejkami zobaczyliśmy unikatowe urządzenia związane z przemysłem naftowym, rafineryjnym i gazowniczym. Teren, na którym znajduje się muzeum, to wydzielony, najstarszy obszar kopalni o powierzchni 20 ha z ponad 50 obiektami udostępnionymi do zwiedzania. W Bóbrce zobaczyliśmy oryginalne narzędzia i urządzenia służące do drążenia studni-kopanek, wiercenia otwo­rów czy makiety obrazujące historię naro­dzin polskiego przemysłu naftowe­go i pierwszych prac górniczych.

Do najcenniejszych zabytków muzealnych należą obiekty, pochodzące z czasów Ignacego Łukasiewicza:

• obelisk ufundowany w 1872 r. przez Ignacego Łu­kasiewicza w miejscu zwanym Wrzanka. Na obeli­sku widnieje napis: ?DLA UTRWALENIA PAMIĘ­CI ZAŁOŻONEY KOPALNI OLEYU SKALNEGO W BÓBRCE WR 1854 IGNACY ŁUKASIEWICZ 4-11-72″;
• kopanka Franek, wykonana ręcznie około 1860 roku do głębokości 50 m, a następnie w latach późniejszych pogłębiona za pomocą wiertnicy ręcz­nej do głębokości 150 m. Znajdujące się nad nią napowierzchniowe urządzenie eksploatacyjne zo­stało zrekonstruowane według posiadanych doku­mentacji;
• kopanka Janina; ręcznie wykopana do głębo­kości 132 m, a następnie pogłębiona wiertnicą ręczną do głębokości 250 m; do dziś jest eksplo­atowana przy użyciu pompy wgłębnej. Obecnie uzyskuje się z niej jeszcze od 50 do 100 kg ropy na dobę;
• warsztat mechaniczny z 1864 roku, o konstrukcji drewnianej, który służył do obsługi wierceń metodą udarową. Znajdują się w nim najprostsze maszyny obróbcze, między innymi tokarka i wiertarka napę­dzana ręcznie za pośrednictwem pasów transmisyjnych. W późniejszym okresie zainstalowana została napędzająca go mechanicznie maszyna parowa;
• tzw. Dom Łukasiewicza z 1865 roku, w którym zgromadzono pamiątki po Ignacym Łukasiewiczu. Prezentowana jest tam również kolekcja lamp naftowych, fotografii oraz ekspozycja geologiczna. Na szczególną uwa­gę zasługuje plan kopalni w Bóbrce z 1879 roku, wykonany przez współpracownika Ignacego Łu­kasiewicza, Adolfa Jabłońskiego;
• drewniana kuźnia kopalniana z 1856 roku; we wnętrzu znajdują się dwa paleniska zbudowane z cegły, podsycane za pomocą skórzanego miecha z lat 1890-95; wyposażona jest w stare narzędzia kowalskie;
• zrekonstruowana wiertnica ręczna z 1862 roku, służąca do wiercenia metodą udarową płytkich otworów.

Dodane przez autora Rafał Śpiewak w kategorii Aktualności 2 listopada 2022